New Zealand

Vrijdag morgen 11 oktober

Vanmorgen vroeg, om 05:15 uur waren we al klaar wakker.

Syd is een slechte slaper en was vast begonnen om een kop thee te zetten.

Omdat we toch wel erg ligt sliepen waren wij dus ook klaar wakker.

Even lekker gedoucht, ontbijtje en de laatste zaken ingepakt.

We waren klaar om naar New Zealand af te reizen.

Om 06:30 uur vertrokken we Forestdale en waren een uurtje later op het vliegveld.

Bij het inchecken bleek dat we maar 23 kilo bagage per persoon mochten meenemen. Wel een beetje raar, alles geboekt bij Singapore airlines, waar we 30 kilo mee mochten nemen.

Singapore airlines besteed deze vlucht uit aan Virgin airlines en die hebben andere regels,

Ik vroeg aan de muts achter de balie of ik nu de helft moest achter laten. Maar als het meer was als 23 kilo moet ik gewoon bijbetalen. Al met al was het maar 20 kilo dus niets aan de hand.

We hebben nog even koffie gedronken met Syd en Annette en zijn naar de gate gegaan.

Na zo’n 3 uurtjes vliegen stonden we in Auckland.

De douane en immigratie dienst verliep snel. Buiten even gewacht op de pendelbus en na een kwartiertje stonden we in het hotel.

Ondertussen met het tijdsverschil was het al 17:30 uur voor we in het hotel stonden.

Snel naar de kamer, een schitterende kamer, met bubbelbad en alles erop en eraan.

Het was een stuk beter als de vergrote klerenkast in Singapore.

Daarna een paar drankjes in de bar genoten en bijtijds naar bed.

Zaterdag 13 oktober.

Om 08:00 uur wakker, douchen en een lekker ontbijtje.

09:45 uur uitchecken en even wachten op de pendel bus.

De chauffeur was zo aardig om een stukje om te rijden en ons af te zetten bij Britz camper verhuur.

Het invullen van alle papieren en de uitleg die we kregen over de campervan en het gebruik ervan, nam een uurtje in beslag.

Daarna, on the road!!

We hadden besloten om niet te dicht bij Auckland te overnachten omdat alle huurders dat deden, en het behoorlijk druk zou zijn op de lokale campings.

Wij wilden naar Coromandel, zo’n 2 uurtjes rijden. Onderweg bij een lokale supermarkt wat eerste boodschappen ingeslagen.

Onderweg een paar keer gestopt om foto’s te maken.

Ik heb een camping uit een folder opgezocht en deze gebeld om een plekje te reserveren.

Gelukkig ging dat zonder problemen.

Die Kiwi’s spreken een soort van Engels, maar zijn lastig te verstaan.

Maar ze zijn uitermate behulpzaam en vriendelijk.

Op de camping aangekomen hebben we een golden 10 kaart gekocht, die geeft dan weer recht op allerlei kortingen. We hadden een prachtige plek gekregen, vlak bij het strand.

Even de boel verkent en daarna gaan eten in het dorp.

Omdat toch wel wat ver van da camping aflag, met de camper naar het dorp gereden.

De beheerder/eigenaar van de camping kon on het restaurant de Pepper tree aanbevelen.

Daar hadden we dan ook de eerste korting op de golden 10 kaart te pakken. Scheelde $ 10,00 op de rekening.

Na het eten naar de camping, bedden opmaken en vlug onder de wol.

We sliepen eigenlijk best wel snel in.

Maar om 02:30 uur waren we allebei klaar wakker.

Ik ben maar een kopje thee gaan zetten en zijn daarna weer in slaap gevallen.

Zondag 13 oktober.

Om 08:30 uur uit bed, douchen en de camper een beetje opruimen.

Ondertussen was het zonnetje opgekomen. Dat betekend buiten ontbijten.

De temperatuur verschillen zijn best heel groot.

In de nacht zo’n 8 graden en overdag 21 a 22 graden.

Volgens mij zijn de nieuw zeelanders allemaal kabouters, de douche kop komt niet verder dan mijn navel, maar het water is warm, dus geen probleem.

Wij wilden naar hot water beach, een strand waar je even moet graven in het zand en kom je warm tot heet water tegen.

In kilometers is het 50 a 60 kilometer.

Volgens de kaar een doorgaande weg.

In New Zealand betekend dat, dat je er met auto kan rijden.

Stukje asfalt, maar merendeel gravel. En op sommige plekken 1 ½ auto breed.

Door het aantal bochten in de weg is de achtbaan van Walibi een speeltje.

Spannend, maar wel leuk om te doen.

Op hotwater beach was Bep niet meer te houden.

Zij moest en zou naar het strand en wel zo snel mogelijk.

Het is een bijzonder gezicht, een grote groep mensen die allemaal met een schep in het strand lopen te graven. Het lijken wel Duitsers.

Alleen maken zij geen zitkuil, maar zoeken zij naar warm water.

Wij spraken een man en een vrouw aan en die nodigden Bep uit om in hun kuil plaats te nemen.

Het water, in de kuil was zo heet, dat hij vanuit een andere kuil, iets strand opwaarts een geultje groef om koud water in het hete water te laten lopen,

Zo plaatselijk is het hete water in het strand.

Ik ging er met mijn voeten in en inderdaad, ik verbrande mij voeten zowat.

Na een uurtje terug naar de camper.

We moesten nog een 300 km rijden naar Rotorua.

Ons volgende reisdoel.

Maar 300 km daar is 4 a 5 uur rijden.

Onderweg gestopt voor een rustpauze en nog wat boodschappen in de supermarkt.

Om 18:00 uur kwamen aan op de camping met de mooie naam blue lake.

Weer een prachtige plek gekregen, een bierje en even de boel verkent.

Bep heeft lekker wat gekookt en morgen een excursie naar een Maori dorp, schijnt heel erg leuk te zijn.

Nu 21:30 uur nog een biertje en dan naar bed.

O ja, internet is een ramp. Als je het überhaupt al hebt, is het zo langzaam dat je er niets mee kan en het kost een vermogen.

Vandaar dit verslag eerst maar in word, morgen kijken of we nog wat data bij kunnen kopen en dan dit verslag posten.

Foto’s komen dan wel wat later.

Wel te rusten allemaal.