Akaroa, Geraldine, Christchurch, Melbourne en nu Bellbrae

4 november 2019 - Great Ocean Road B100, Australië

Woensdag 30 0kt,

Doorgereden naar Geraldine, weer de toeristische route genomen, de uitzichten waren overweldigend, het werd steeds mooier. Onderweg gestopt in de bergen, bij een heel leuk koffie tentje een heerlijke scone gegeten. Naar de camping in Geraldine gereden en een ontspannend avondje gehad. Daar hebben we wat foto's van Akaroa bekeken en op de blog gezet.  We hebben daarna de plannen voor de volgende dag gemaakt.

31okt, vandaag in Geraldine naar een Tractor en Oldtimer museum geweest , was echt grappig. Een prachtige collectie tractoren en auto's uit de jaren begin 1900 tot het jaar 2000. Maar we hadden nog nooit zoveel oude troep bij elkaar gezien. De hele collectie stond in schuren en was aardig aan een restauratie of opknap beurt toe. Daarna was het ongeveer 3 uur rijden naar Christchurch, omdat we zaterdag naar Melbourne zouden vliegen, wilden we nog een dag in Christchurch door brengen. De volgende dag met de bus naar Chistchurch stad gegaan. We konden dan lekker een dagje rond hangen. Het was zeer indruk wekkend. Na de Aardbeving van 2011 waren ze nog volop aan het renoveren. We hebben gezellig de oude Tram gepakt, een toeristische attractie. Hop op en hop af. Kan je overal even uit stappen. Bij een lokale markt geweest, waar een muziekkant allerlei nummers van Dire straights zong hij was echt goed. Terug met de bus, zodat we die avond koffers konden pakken en de Camper wat schoonmaken, om hem de volgende morgen in te leveren op het vliegveld.

02 Nov, Vandaag de oversteek van New Zealand naar Australië, Melbourne, de vlucht was wat minder. We konden kiezen uit 3 verschillende menu's. Maar toen wij aan de beurt waren hadden ze alleen nog maar een maar een vegetarisch menu. Er werd een hoop gemopperd door de mensen. Daarna kregen we te horen dat we ook nog een half uur vertraging hadden. Aangekomen op de luchthaven gingen we de huurauto ophalen, nou dat ging ook niet zoals het moest zijn. Je kon je aanmelden, op de luchthaven via een telefoon, een scherm om je bestelling in te tikken. Het werkte helemaal niet. Uiteindelijk verwees iemand ons naar het kantoor van Hertz, waar de auto's werden uitgegeven. Er was een Hyundai I35 besteld, compleet met navigatie. Het bleek dat men helemaal geen Hyundai beschikbaar had. Toen maar een Nissan Quasqai. Maar die had een andere collega net uitgegeven. Uiteindelijk is het een Kia Sportage geworden, geen verkeerde auto, alleen zonder navigatie. ik mocht een navigaytie systeem erbij huren voor €20,00 per dag. Dat betekend 20 dagen x € 20,00= € 400,00. Op mijn vraag of ze wel goed bij hun hoofd waren, kreeg een antwoord, graag of niet. Na nog even heen en weer gebakkelei, heb ik de moed maar opgegeven. Maar toen bleek dat ik geen internet op mijn telefoon had, ondanks dat ik nog bijna 10 GB had op mijn New Zealand pre-paid kaartje gebeurde er niks. Daar sta je dan, geen idee waar je heen moet en geen navigatie tot je beschikking.

We zijn naar een hotel gereden om daar de weg te vragen. Daar heeft een ongelooflijk aardige receptionist ons geholpen. Kaar en beschrijving uitgeprint. Ik wist dat je in google maps een kaart kon downloaden en dat je dan die kon gebruiken om de weg, off line te vinden. Uit eindelijk om 08:00 uur onderweg. Een 45 minuten rijden, naar ons onderduik adres. Alles verliep eigenlijk best goed, tot we een kilometer voor onsze bestemming werden omgeleid, een wegafsluiting. Nu is het hier niet zo dat je na een kilometer 2 x keer links weer op de route zit. Hier is het na 20 km 2x links, .......... je weer op hetzelfde punt uitkomt. Uiteindelijk zo'n uurtje de verkeerde kant op gereden en daarna de bestemming van de andere kant kunnen benaderen.  Zo kwamen we s'avonds, om half 10 aan op ons adres, moe en hongerig. Uiteindelijk was de enige maaltijd die we die dag gehad hadden een goed ontbijt. De host bleek een Chinees stel te zijn. Super aardige en behulpzame mensen. Zij kwamen aan met wat brood en een pot jam. Dan hadden we nog wat. Goed bedoeld, maar niet echt iets waar je om 10 uur 's avonds zin in hebt. Onze kamer was in het souterrain, oftewel de kelder. Het zag er allemaal wat sleets en stoffig uit. Ze vertelde dat er nog een gast was, een meisje uit Holland, maar die sliep al. We hebben nog even wat na zitten praten, toen Rebecca toch even kwam kijken wie er eigenlijk zo laat nog binnen kwamen. We hebben nog een uurtje gezellig zitten babbelen en zijn toen gaan slapen. Het vooruitzicht was fantastisch, een echt bed na 3 weken op een tafel met kussens als een matras, te hebben geslapen.

03 november.

We waren redelijk vroeg wakker. Het bed was een pocketveren matras, waar de veren als schoteltjes in je rug prikten. Maar toch wel goed geslapen, we waren ook wel best moe. Na het douchen en aankleden, kwam Rebecca er ook bij zitten. Rebbeca was al een stuk ervarener, zij was al een dag eerder naar Melbourne geweest en heeft ons een aantal goede tips en hints gegeven. Omdat zij met de bus naar Melbourne moest hebben we haar meegenomen, een beetje eigen belang natuurlijk, ha, ha. Zij wist de weg en wist helemaal niet waar Melbourne lag. In Melbourne een parkeerplaats gezocht, een parking in het Centrum van de stad. Toen we naar huis gingen, en moesten afrekenen, dacht ik dat ik de parkeerplaats had gekocht. Best wel duur parkeren in het centrum van Melbourn. Rebecca ging haar eigen gang en wij de onze. De eerste prioriteit was om een Telstra winkel te vinden, om mijn simkaart, die ik in Brisbane had gekocht te activeren. Het blijkt dat je als buitenlander, niet zomaar een simkaart kan activeren. Je moet je paspoort gegevens invullen en als je geluk hebt, dan matchen deze gegevens met de gegevens die op de Telstra website bekend zijn. Zo niet moet je naar een echte Telstra winkel, daar scannen ze je paspoort en met een directe lijn naar de douane gegevens, kunnen ze verifiëren of je bent wie je zegt dat je bent. Uiteindelijk had ik een simkaart met voldoende data om te kunnen ap-pen, navigeren en face timen. Daarna lekker gewandeld, geshopt en gegeten in Melbourne. Eind van de middag weer terug naar onze kelder, in een buitenwijk van Melbourn. Gezellige avond kletsen, met Rebecca en met de host gehad. Hij bleek een reisleider te zijn voor Chinezen. Hij heeft ons allerlei tips en hints gegeven voor onze reis. Nog even wat gedronken en geklets met Rebecca en bijtijds gaan slapen. 

04 november

Vandaag naar ons nieuwe onderkomen, een Motel in een gehucht, 88 km verderop, Bellbrae, 10 km van Torquay een surf plek aan het begin van de great ocean road. Onderweg nog wat gegeten en boodschappen gedaan. Het hotel is best aardig, 6 kamers en schoon. Verder oud bollig en ver van de beschaafde wereld. Omdat we zelf wat te eten wilden maken, hadden we onderweg wat te eten gekocht. Toen bleek dat er geen mogelijkheid was om wat te koken, ja water, maar verder niks. De eigenares vertelde dat 300 mtr verderop een barbecue was, een elektrische, knopje indrukken en bakken maar. Bep heeft wat sla gemaakt en ik ben gaan bbq en. Toen het vlees klaar was, ingepakt en met de auto weer naar onze kamer. Bep had de tafel gedekt en we hebben heerlijk gegeten. Morgen naar Apollo Bay, een plaats aan de GOR, zo'n 80 km verderop. Aan het strand en vlak bij het centrum.

Foto’s

5 Reacties

  1. C van Driel:
    4 november 2019
    Leuk dat jullie contact hadden met een hollands meisje. Die het een en ander wist. Ja wel wat tegenslagen op en bij het vliegen. Maar gelukkig kunnen jullie je redden met de taal.
  2. Wies van Buren:
    5 november 2019
    Goeie reis verder!
  3. Michiel:
    6 november 2019
    Siem wil af en toe ook een foto van opa zien! Als ik hem de foto van oma laat zien lacht hij en zegt hij oma.... maar heel snel vragend opa?
  4. Bep en Chris:
    6 november 2019
    Hoi Chiel, komt eraan, maar ik houd niet zo goed op een foto.
  5. Truus De Roode:
    7 november 2019
    Nou Chris. Ziet er goed uit hoor. Siem blij. 😄
    Leuke verhalen Geniet nog lekker samen.