Rockhampton, Maroochydoor en de Glass House Mountains

Na Airlie Beach zijn we afgereisd naar Rockhampton.

Een middelgrote plaats aan de Fitzroy, een redelijk grote rivier.

Van Airlie Beach naar Rockhamton is een ritje van zo'n 500 km, niet zo ver weg dus.

Onderweg nog even getankt, het is zaak om altijd minimaal een halve tank brandstof te hebben, soms liggen de tankstations een kleine 100 km uit elkaar. Als ik weer thuis ben ga ik voortaan in Australië tanken. Een liter benzine kost hier 1,679 dollar, omgerekend € 1,07.

Iedereen hier klaagt steen en been over de hoge brandstof prijzen en de regering is bezorgt over de stijgingen en overwegen een prijsplafond in te stellen.

Als ik vertel dat in Nederland een liter ongeveer € 2,00 kost, omgerekend 3,12 Australische dollars, vragen ze zich af wie in Nederland zijn zakken aan het vullen is.

Omdat we de laatste dagen sober gegeten hadden, salades en meer groen voer, had ik zin in gewoon een echte lekkere maaltijd. We hebben ons dan ook een keer echt laten verwennen. Eten is hier overigens net zo duur als in Nederland. Vanavond op TV een reportage over Nederland en het ver-groenen.

Het uitkopen van boeren was het onderwerp van gesprek. Men had het over 3000 boeren die uitgekocht gingen worden. Men begrijpt hier niets van dat beleid, de groen minister hier zij letterlijk; je hoeft geen genie te zijn om te begrijpen dat dit beleid desastreus is voor de voedselproductie en de prijzen in de winkels. Burgers zullen de dupe hiervan zijn. De zuivel en groente zal veel duurder worden en zal worden geïmporteerd uit het buitenland. Uiteindelijk was het een avondvullend programma, zoiets als Jinek of zo.

In Rockhampton was verder niet veel te beleven, daarom snel verder naar Maroochidoor.

Van Rockhampton naar Maroochidore was een ritje van ongeveer 550 km. Vlak voor Maroochidoor belde Syd, zij waren in Gin Gin, of wij even langs kwamen voor een kop koffie en een Meat Pie. Een heerlijke specialiteit die je in Australië overal kan kopen. Erg simpel, maar heerlijk. Een bakje van bladerdeeg gevuld met vlees en saus of met kip of champions. Er bestaan wel 10 tallen varianten op.

Na de koffie break door naar Maroochidoor. Bep wilde daar met alle geweld naar toe. We hebben daar in 1997 gelogeerd bij Syd zijn ouders, ome Douwe en tante Marie.

We zijn op zoek gegaan naar het huisje en we denken dat we het gevonden hebben.

Ik heb aan de huidige bewoner gevraagd of we even in de tuin mochten kijken. Een erg aardige vent die het allemaal prima vond.

Zoals de meeste Australiers, erg relaxed  allemaal, no worries mate.

In Maroochidore een net hotelletje gevonden en lekker wezen wandelen en zwemmen in de oceaan.

Daar heb je echt golven, super om daar te zwemmen, heerlijk water, wat wil je nog meer.

We wilden ook nog even naar Mooloolooba, een mooie badplaats met een zee aquarium.

Helaas was dat aan het sluiten toen wij aankwamen. Dat werd dus niks. Dan maar wat shoppen en rondwandelen in deze mondaine badplaats.

Na Maroochidoor zijn we doorgereisd naar Glass House Mountains. Onderweg zijn we gestopt bij de dierentuin, opgericht door wijlen Steve Irwin, de krokodil man van TV.

Een prachtige dierentuin, met veel zorg voor de dieren en de tuin zelf. Men maakt van alles een spektakel, het voeren van de tijgers, de krokodillenshow en het voeren van de olifanten, alles mee kunnen maken.

Na afloop nog een sneak peek gedaan in het dieren hospitaal. Een medewerker liet ons een te vroeg geboren Tasmaanse duivel zien. Ook waren we getuige van een zieke Koala die werd verdoofd en klaargemaakt werd om geopereerd te worden. De operatie hebben we niet afgewacht, het duurde allemaal wel erg lang. Na de dierentuin naar de bed en breakfast, die we hadden geboekt. Het ziet er allemaal heel mooi uit. Nog even wat gegeten in de lokale kroeg en nu naar bed.