Sydney

Vandaag naar Sydney.

We hebben een weekje Sydney geboekt.

Syd en Annette hebben ons naar het vliegveld gebracht e om 10:00 uur zaten we in het vliegtuig.

Naar Sydney is het 1 1/2 uur vliegen en om en om 12:30 uur waren we op het vliegveld in Sydney.

In Australië hebben de verschillende staten elk een een eigen beleid met zomer en wintertijd, light saving time.

Op het vliegveld de trein gepakt naar het hotel.

Het hotel was net gerenoveerd, we hadden een mooie kamer op de 15e verdieping. Vlak bij de haven en het business centrum van Sydney. De spullen in de kamer gedropt en naar de haven gelopen. Op een terrasje wat te drinken genomen in het zonnetje. Dat is pas het sublieme vakantie gevoel.

Daarna zijn we de haven wat gaan verkennen, de harbour bridge een stukje opgelopen. Boven ons liepen ook een groep mensen.

Je kan namelijk voor het luttele bedrag van 348 dollar de brug, over de bovenste boog beklimmen.

Ik zou dat best eens willen doen, maar ik vind 348 dollar, is ongeveer 245 euro een beetje te gortig.

We hebben nog wat rondgewandeld en bij de Subway een broodje genomen.

Best wel moe, op tijd naar bed.

Donderdag,

Op tijd op en een goed ontbijt genoten, meteen maar plannen gemaakt wat te doen.

De airco in de eetzaal stond op vriezen, steenkoud en we zaten precies in een uitblaas opening.

Dus eerst maar een ander plekje gezocht.

Eigenlijk zijn we maar verder gegaan waar we gisteren zijn gestopt, in de haven en naar het opera huis gegaan. Daar een tijdje rondgelopen en foto's gemaakt. Het is en blijft een heel speciaal ontwerp en gebouw.

We hebben  ons daarna even verdiept in het openbaar vervoer in Sydney. Dat is super goed geregeld en super goedkoop.

In de stad lopen een aantal trams, lightrail genoemd. Deze rijden met een hoge frequentie. De tram zelf is erg lang, ongeveer 2 keer zo lang als de tram in Nederland, en daardoor is er eigenlijk altijd wel plek om te zitten.

De treinen rijden dwars door Sydney via verschillende lijnen en stoppen vaak in de stad. Je kan overal inchecken met je credit card, dus geen gedoe met ov kaarten of losse kaartjes.

Morgen willen we naar Manly beach, na Bondi beach het bekendste strand in Sydney.

Eigenlijk kan je gewoon naar de werf gaan en in het slechtste geval 15 minuten wachten. De boottocht duurt 20 minuten en kost tussen de 5 en 10 dollar.

Nadat we het operahuis hadden bezocht, zijn we weer de andere kant van de haven opgegaan.

Die wijk staat bekend als de Rocks. Een wijk aan de haven die nog doet denken aan het oude Sydney. Met smalle straatjes en trappen  die de verschillende straten verbinden.

De oude pakhuizen zijn allemaal verbouwd en zijn nu bezet door bedrijven en restaurants/pubs.

Tegen het eind van de middag waren we knap moe van al het slenteren en trappen lopen.

Eerst maar een hapje eten.

Omdat we 's morgens een stevig ontbijt hebben genoten, en 's middags koffie met iets erbij, hebben we 's middags geen trek in een lunch of zo.

Tegen de avond dan maar weer wat eten. We vonden in de Rocks een Duits aandoend restaurant en er was nog een plekje op het terras, dus daar maar aangeschoven. Ze hadden er grote glazen bier en schnitzels, dus het werd steeds Duitser.

In Australië is het de gewoonte dat je aan de bar je bestelling doorgeeft en betaald, je eten en drinken wordt dan aan tafel gebracht.

Terwijl we zaten te wachten kwamen er twee muzikanten en begonnen op een trompet en accordeon Duits achtige muziek te maken. Al met al een dolle boel.

Het eten was net als de muziek, niet van een hoog staand niveau, maar het vulde de maag in elk geval.

Na het eten een avond wandeling naar het hotel.

Vrijdag.

Vandaag naar Manly Beach.

Volgens Michiel is Manly Beach mooier en minder druk dat Bondi Beach.

Met de boot, een catamaran, met hoge snelheid door de haven naar Manly Beach.

>Bep ontmoete op de boot een wat oudere man, hij bleek advocaat te zijn.

Er ontstond een ontspannen gesprek. De man bood aan om wat plekjes aan te wijzen waar we goed konden eten en naar toe moesten gaan.

Aangekomen op Manly Beach zijn we met hem meegelopen, totdat onze wegen zich scheiden.

We hebben daar weer een mooie wandeling gemaakt naar uitkijkpunten en naar het strand.

Bij een restaurant wat gegeten en gedronken.

Via de hoofdstraat weer teug naar de boot. Onderweg wat souvenirs gekocht.

Terug in de haven wat gedronken op een van de vele terrasjes.

In de haven van Sydney ligt elke dag een ander cruise schip. Deze komen 's nachts of 's ochtends aan en vetrekken eind van de dag.

We hebben even staan kijken hoe zo'n schip de haven verlaat, best imposant om te zien.

Een sleepboot erachter en een pilotboot ervoor.

Zo'n schip verlaat op eigen kracht de haven. Na het een gekeken te hebben zijn we maar weer wat gaan eten.

We vonden een terrasje in de Rocks bij een Pub, "Fortunes of War", de oudste pub van Sydney (althans dat stond op het bord in de pub).

Was super gezellig met live muziek en perfect eten.

Zaterdag

Vandaag de andere kant van Sydney bekeken.

Het centrum is indrukwekkend. De grootste winkelstraat is de George street.

Daar kan je zien dat het ook een business wijk is.

Mannen met strakke kleding, in pak en de dames in mantelpakjes.

De winkels variëren van hele dure merken tot Chinese kleding winkeltjes.

Super de luxe warenhuizen en heel veel kleine eet gelegenheden.

Uiteindelijk kwamen we uit bij het Australië museum.

Veel te zien van de historie van de Australische fauna, die teruggaat naar het tijdperk toen de dinosauriërs nog leefden.

Daarna het Anzac monument bezocht. Anzac staat voor Australië New Zealand Army Corps.

Dit monument staat er om alle gevallenen te eren, die gesneuveld zijn in alle conflicten in de wereld waar Australië en New Zealnd bij betrokken waren.

Het was een super indrukwekkend bezoek.

In het monument is een tentoonstelling ondergebracht waar alle gebeurtenissen werden toegelicht.

Via een omweg terug naar de Rocks aan de haven.

Nog maar eens aangeschoven bij de Fortunes of War.

Zondag.

Omdat we elke dag zo'n 20.000 stappen zetten, maar eens een dagje rustiger aan doen.

We hebben een dagje "Hop on hop off" bus gedaan.

Voor wie niet weet wat het is. Je kan de hele dag in de rondte rijzen met een toeristische bus en kan op en afstappen waar je wil. Onderweg krijg je uitleg over de stand en alle bezienswaardigheden.

Heerlijk om boven in de bus te zitten in de buitenlucht en de wind als verkoeling door je haren te voelen waaien.

We kwamen ook ook langs het wereld beroemde Coca-cola bord op Kings cross.

Het bord is in 1974 geplaatst, is 41 meter lang en 13 meter hoog.

Het bord heeft een bijzondere historie, voor wie het leuk vind, zoek het eens op op Wikipedia.

Het was voor ons ook wel grappig om te zien omdat Michiel daar, in de buurt van King Cross, in 2010 gelogeerd heeft als Back packer.

Met de hop on hof bus zijn we ook naar Bondi beach gegaan, het beroemste strand van Australie.

Het was er vreselijk druk, je kon over de hoofden lopen.
we zijn snel een zijstraat ingeslopen en hebben daar een leuke tent gevonden.

Allemaal jonge lui, leuke muziek en een hamburger en een biertje genomen.

Snel weer terug naar de bus.

Aan het eind van de dag, terug richting hotel. Het is best bijzonder dat in het weekend bijna alles na 16:00 uur gesloten is.

Zelfs een groot aantal pubs en terrassen zijn gesloten.

Omdat we het helemaal zat waren, hebben we bij een ijsco tent allebei een grote ijsco, als diner, genomen en zijn daarna naar het hotel gegaan.

Maandag

Vandaag eerst uitgezocht hoe we naar de Blue Mountains konden gaan.

In een reisbureau gevraagd of die iets van een dagtrip hadden, maar dat bleek op zo'n korte termijn een probleem te zijn. Men kon een aanbieding vinden, bij een andere aanbieder, maar dat kostte 1000 dollar per persoon. Dat was even niet de bedoeling.

Ik opperde om een auto te uren en zelf te rijden. Bij navraag bij een vestiging van Avis/Budget konden we een auto huren voor 250 dollar per dag, maar hij moest wel voor 16:00 uur terug zijn. Dus dat was eigenlijk ook geen optie.

Daarna even gekeken naar het openbaar vervoer. Stom natuurlijk dat we dat niet eerder hebben gedaan.

De trein 300 meter van het hotel naar Central, daar de intercity naar Springfield en dan de bus naar Katoomba.

Normaal rijdt de trein door naar Katoomba, maar door werkzaamheden aan het spoor was het laatste stuk met een vervangende bus. Een reis van 2 1/2 uur.

Nadat we eruit waren, met het openbaar vervoer naar de Blue Mountains, zijn we naar het Maritiem museum gegaan.

Op het terrein van het museum lagen in de haven verschillende schepen die te bezoeken waren.

We liepen over de steigers en zagen een duikboot, een ander oorlogsschip, 2 oude houten schepen, waarvan de een een replica was van de Endeavour, waarmee James Cook Australië heeft ontdekt.

De andere was een replica van de Duyfken, een Nederlands VOC schip. Het schip in 1617 in een storm vergaan, maar de hele bemanning is gered.

Het verhaal wil dat de Duyfken de eerste Europeanen waren die Australië heeft ontdekt.

Maar omdat men weinig brood in Australië met zijn inboorlingen zag, heeft men Australië weer verlaten.

In 1768 zette captain James Cook met de Endeavour voet aan land en heeft daar een kolonie gesticht.

Bij de Duyfken wilden we graag even aan boord kijken.

Helaas moesten we eerst even kaartjes kopen in het museum. Ik gaf aan dat later wel te willen doen, maar dat bleek geen goed argument.

Een dame, een vrijwilliger van het museum, kwam naar ons toe en vroeg waar we vandaan kwamen. Waarschijnlijk had ze wel gehoord dat we geen Australiërs waren. Toen we vertelden dat we uit Holland kwamen en op vakantie waren, mochten we aan boord komen, het was tenslotte een Hollands schip.

En ik begreep dat ze eigenlijk wilde sluiten.

Op het schip, kwam een andere vrijwilliger naar ons toe en begon spontaan van alles te vertellen en liet ons van alles zien. Ik zag dat er een dik touw voor de ingang was gespannen.
Toen ik vroeg waarom ze het dek aan het breeuwen waren, vertelde ze vol overgave dat get schip klaar maakten voor een overtocht naar Tasmanië, waar een Manifestatie met Houten schepen plaats vond.

Uiteindelijk werden we van het schip gegooid omdat ze al een half uur gesloten waren.

We zijn daarop naar het museum gegaan en hebben toch maar kaartjes gekocht.

Daarna naar de steigers en hebben de onderzeeër bezocht.

Super indrukwekkend. Ook daar weer een aantal vrijwilligers die vol overgave aan het vertellen waren.

In de onderzeeër was een vrijwilliger, een oud marine man, die ook daadwerkelijk op de boot had gevaren.

Toen ik wat vragen had gesteld over de onderzeeër, was hij niet meer te stoppen. Hij bleef vol vuur vertellen.

Ik bedankte hem voor zijn enthousiaste verhalen, waarop hij ons bedankte voor de belangstelling en hij vond het fantastisch dat wij zijn verhalen wilden aanhoren.

Daarna het museum zelf bezocht. Een mooie tentoonstelling van de eerste emigranten die in Australië aankwamen, alle schatten die opgedoken waren voor de kusten van Australië en nog veel meer leuke zaken.

Omdat het museum nogal ver van de haven bij het opera house lag, hebben we een veerboot terug genomen naar het operahuis.

Ook dit was een leuk tripje, nog wat foto's kunnen maken vanaf het water van de harbour bridge en opera house.

Nog wat gegeten en terug naar het hotel.

Morgen vroeg op.

Dinsdag.

Vroeg op, 07:00 uur ontbijten en 07:45 uur op weg naar de Blue Mountains.

Met de trein naar Centraal station, overstappen op de intercity naar Springfield en daar de bus naar Katoomba.

In Katoomba aangekomen eerst maar naar het informatie kantoor gegaan en een kaartje gekocht voor de hop on hop of bus.

De man van het informatie loket adviseerde ons om eerst naar Echopoint te gaan, het uitkijk punt naar de 3 sisters.

Het kan daar erg druk zijn, maar op dit tijdstip valt het nog mee.

De 3 sisters is een rots formatie met een verhaal. Dat maakt het dan ook wereld beroemd.
Het verhaal in het kort:

3 zussen van een Aboriginal stam willen trouwen met 3 jongens van een andere stam.

De regels van de stammen verbieden te trouwen met iemand van een andere stam.

Om te voorkomen dat ze toch trouwen, verandert de stam tovenares de zusters in rotsen.

Maar voordat de tovenares de zusters weer kan terug toveren naar mensen, overlijdt de tovenares.

Daarom zijn de 3 zusters nog steeds te bewonderen als drie rotsen in de Blue Mountains.

We hebben daarna een lange wandeltocht gemaakt door de Blue Mountains. Mooie begaanbare paden, met heeeeeel veeel trappen, uitgehouwen in de rotsen.

Onderweg veel uitkijk punten en enkele mooie watervallen.

Echt een super mooi gebied.

Na een paar uur kwamen we bij Scenic world aan, een soort aangepast pretpark in de Blue Moutains.

Je moest er wel even een kaartje kopen. Er zijn daar 3 hoofd attracties.

De scenic railway, de senic skyway en de scenic cableway.

De railway is de een hele steile trein aan kabel, die onder een hoek van 52 graden op en neer de helling afgaat.

De scenic skyway is een kabelbaan die een ravijn overspant met een hoogte van 270 meter.

De skenic cableway is een kabelbaan die over een afstand van 545 meter je brengt van het station aan de top naar het station in het dal.

We hebben het allemaal gedaan, super spectaculair.

In het dal heb je een wandeling door een regenwoud. Onderweg kom je van alles tegen. Van mijnwerkers hut, gereedscappen tot allerlei verschillend dinosaurussen.

Mooie wandeling maar doodvermoeiend.

Eind van de middag terug met de hop on hop of bus. De hele route uitgereden en naar de bus, naar de trein en naar het hotel.

Daarna nog even bij een burger en grill restaurant wat gegeten.

Versleten, maar voldaan terug naar het hotel, de laatste avond in Sydney.

Woensdag,

Koffers gepakt en uitgecheckt. Koffers konden we zo lang achter laten in het hotel.

We hebben nog een rondje centrum gedaan, met de lightrail naar de haven en de koffers opgehaald in het hotel.

Terug naar het vliegveld en om 17:00 uur zaten we weer in de lucht.

Om 17:30 uur waren we weer in Brisbane.

Syd en Annette stonden al klaar om ons op te pikken.

Terug naar Forestdale en weer wat eten en uitpakken.