Glasshouse Mountains, Forestdale

Aangekomen in de B&B in de Glasshouse Mountains hebben we ons daar geïnstalleerd. Een mooie kamer met hele vriendelijke en behulpzame mensen.

We mochten alle voorzieningen gebruiken, super gezellig.

Die avond vroeg naar bed, moe van de dierentuin en de rit naar de Glasshouse Moutains.

De volgende morgen hebben we een goed ontbijt in de tuin van onze B&b genoten.

Daarna pakken en naar de Ngungun berg gegaan. Een gemiddelde berg om te beklimmen. Een kleine 2,8 km omhoog over uitgehakte stenen trappen en gestapelde rotsen.

Het was lekker weer, een 30 graden. Dus flink zweten en water drinken.

Na ruim een 1 1/2uur waren we bijna aan de top. Het laatste stuk was wel heel erg lastig en Bep bedankte ervoor. Ik ben nog even doorgegaan. Op de top kriebelde het wel een beetje in mijn buik. Hoewel ik geen last heb van hoogte vrees, was het wel heel erg diep als je over de rand naar beneden keek. Geen hekken of touwen waar je achter kon staan. Vlug terug naar Bep. die had een mooi plekje gevonden in de schaduw op een koele rots. Nog even genoten van het uitzicht en daarna aan de terugweg begonnen.

Na een uurtje afdalen hebben we eerst een fikse rustpauze ingelast.

Daarna in de auto gestapt en naar Melany gereden, een historisch dorpje ergen boven in de bergen van de Glasshouse Mountains. Daar hebben we wat rondgelopen, een lekkere lunch genoten en wat kaarten gekocht.

Moe maar voldaan terug naar de B&B, 's nachts een enorm onweer en regen.

De volgende dag ingepakt en terug naar Syd en Annette.

Daar de huurauto schoongemaakt en teruggebracht naar Budget rent in Brisbane.

Terug in Forestdale lekker in het zwembad gesprongen.

De dagen daarna lekker ontspannen en lekker zwemmen, boodschappen doen en gewoon niets doen.

Ook nog een dvd, die ik thuis had gevonden, van onze reis in 1997 afgespeeld op de tv.

Syd wilde graag een kopie, wat niet zo eenvoudig was. Het was een dvd gebrand vanaf een super 8 filmpje en dat moest omgezet worden naar een mp4 formaat.

Even lopen zoeken, maar uiteindelijk gelukt.

Zaterdag is hier een soort familie dag. De kinderen komen dan op de koffie en eten mee met een uitgebreide lunch. Het was super leuk om iedereen weer te ontmoeten.

Eind van de dag maar weer even zwemmen. Het wordt wel eentonig, maar heerlijk zo'n zwembad onder handbereik.

Zondag met de auto diverse plekken bezocht, een olijven boomgaard, hoog in de bergen, met een lunch cafe erbij, daarna naar een stuwdam, de Maroon dam. Het was niet echt druk, wat mensen waren er aan bbq en, zwemmen en aan het varen.

Het toeval wilde dat de speedboot, waarmee ze aan het varen waren, ooit gebouwd was door Syd.

Hij heeft een aantal jaren speedboten gebouwd onder de naam Buchanier, spreek uit als Boekanier. Toeval bestaat niet, maar ik zing in een shanty koor "de Boekaniers".

Terug naar Forestdale, onderweg nog wat gedronken en natuurlijk weer wat eten.

Maandag eerst nog wat werkzaamheden verricht. Het rubber van het dak op hanteerbare lengte gesneden en samen gebonden om af te voeren.

Omdat ik weer zo zwart was als de plaat, voorweken in het zwembad en daarna douchen.

Na gedane arbeid wat kerstinkopen wezen doen in het plaatselijke winkel centrum.

De volgende dag zijn we afgereisd naar Bribie island, daar woonde Netty, een nicht van Bep.

Na 1997 hadden zij elkaar niet meer gezien, dus was een gelukkig weerzien.

Buiten de deur koffie met gebak genoten. Veel te snel afscheid moeten nemen om af te reizen naar een andere nicht, Kerry.

Ook daar natuurlijk een hartelijk weerzien.

We zouden daar 3 dagen blijven.

Syd en Annet zijn afgereisd naar Forestdale en wij Kerry heeft een heerlijke maaltijd gemaakt.

's Nachts weer een hevig onweer, met onweersbuien. Het mooie is dat na een hevig onweer, het de volgende dag weer prachtig weer is. 

We zijn heerlijk gaan wandelen langs het strand. Wat boodschappen gedaan en kerst verlichting gekocht, een strengetje witte lampjes.

Kerry woont op een park, speciaal ingericht voor ouderen. Daarbij ook een zwembad. Omdat ouderen van lekker warm water houden, is het water verwarmd, naar 34 graden. Wat ons betreft een beetje te warm.

Na het eten de kerstverlichting opgehangen. Was wel een beetje zielig, zo'n strengetje lampjes.

Donderdag eerst maar eens mijn telefoon aangezet.

Ik heb de mogelijkheid om er 2 simkaartjes in te steken.

Ik had dus mijn Hollands kaartje erin en een Australisch kaartje van Telstra.

Helaas was ik vergeten dat ding op te laden.

Dus moest ik na het aanzetten beide sim kaartjes opnieuw  activeren met mijn pin code voor de sim kaart.

Na een aantal pogingen waren ze allebei geblokkeerd.

De telefoon vroeg om de puk code van beide sim kaartjes.

Die van Australie had ik niet, die heeft die muts in Forestdale nooit gegeven en ik heb er nooit aan gedacht die aan haar te vragen.

Op naar een Telstra winkel. Alleen op afspraak konden ze daar iets voor mij doen. Afspraak voor de volgende dag gemaakt.

Daar bleek dat ze niets voor mij konden doen. De simkaart stond op Syd zijn naam en ik was niet gemachtigd om uit zijn naam te handelen.

Dan maar een nieuwe Simkaart kopen.

De knaap in de winkel begon te goochelen op de computer en met een sim kaart en mijn telefoon.

Na een uurtje was alles geregeld, ik wilde 30 dollar afrekenen voor de nieuwe simkaart, maar dat was niet nodig. Het bleek dat hij mij gewoon een nieuwe simkaart cadeau heeft gedaan.

Dat is natuurlijk een super service.

Bep en Kerry hebben ondertussen nieuwe lampjes gekocht, die ene streng was wel heel zielig.

Terug in het huisje wat gegeten en zijn Bep en ik, met de auto van Kerry, naar Redcliff afgereisd. Redcliff is waar de Beegees hun roots hebben liggen. Ze zijn er ook erg trots op en hebben een complete Beegees straat aangelegd. Inclusief standbeelden, en een foto galerij waar hun levensloop wordt uitgebeeld.

Na het optreden met de Beegees naar de Lagoon. Een prachtig zwemparadijs, met zoutwater, waar je heerlijk kan ontspannen.

Het mooie hier is ook weer, alles is gratis. Parkeren, toegang tot de Lagoon, keurige toiletten, omkleedruimte en lifegards, die een oogje in het zeil houden.

Eind van de dag terug naar Kerry. Fish en chips gehaald en naar het strand gereden. Daar genoten van de zonsondergang en de heerlijke avond.

Bij het strand stond een reuze kerstboom, vol met kleurige lichtjes, prachtig om te zien.

De volgende dag had Kerry bedacht dat ik wat klusjes kon doen.

Eerst maar het terras, met de hoge drukspuit schoonmaken.

Daarna de kerstverlichting opgehangen, terwijl Bep en Kerry de boom in de tuin hebben versierd.

Kerry heeft een elektrische 3 wieler. Helaas is het een chinees wan product. Ze vroeg mij of er even naar wilde kijken.

Ze wilde tevens een hijs installatie, zodat ze de fiets kon ophijsen als ze zelf aan de fiets wilde knutselen.

Eerst maar Bunnings gereden, een dhz winkel, zoals wij die in Nederland niet kennen. Een beetje het formaat van een serieuze Ikea. Daar de benodigde spulletjes gekocht.

Na wat fröbelen een hijs installatie gemaakt die ze makkelijk kan wegnemen en makkelijk kan plaatsen.

De fiets opgehesen en even beken. De remkabel van de achterrem was bijna doorgesleten.

Fiets in de auto geladen en naar de fietsen winkel.

Daar bleek dat de fiets niet voor nieuwjaar gemaakt kon worden.

Dan maar een nieuwe remkabel en toebehoren gekocht en heb ik het zelf maar gemaakt. Is tenslotte ook geen hogere wiskunde.

Na een uurtje knutselen was alles weer voor elkaar.

Ondertussen was het etenstijd.

Kerry heeft wat besteld bij de Thai, een lokaal afhaal restaurant. Bep en Kerry samen op pad. Bij de lokale Thai bleek deze van niets te weten. Met behulp van de Thai kwamen ze er achter dat ze besteld hadden bij een ander restaurant, zo'n 4 km verderop.

Al met al smaakte het allemaal er goed.

De volgende dag inpakken en heeft Kerry ons teruggebracht naar Forestdale.